Ez al zaizue inoiz gertatu supermerkatutik bueltatzerakoan, erosketak ateratzen dituzuenerako plastiko eta paperez betetako poltsa berri bat duzuela birziklatzeko prest?
Poltsa horretan, yogurrak biltzen dituen kartoia, fruta-barazki poltsatsoak, latak lotzen dituen plastikoa, eta abar, izango dira, hau da, erosketa egin eta 10 minutu beranduago hondakin bihurtu direnak. Zabor-ontzia pixkanaka betetzen joango da, erositakoa kontsumitzen goazen heinean. Ontzia betetzen dihoala, galdera bat datorkit burura: Nola da posible, hain denbora gutxian hainbeste hondakin sortzea? Nik hondakinak sortzea interesatzen zaion norbait dagoen sentsazioa dut.
Baina, zeintzuk izan daitezke egoera honetatik etekina ateratzen ari direnak? Produktu horiek sortzen dituzten empresak al dira? Agian, beraiek baitira hondakinen kudeaketaz arduratzen direnak. Edo politikariak al dira? Askotan, gobernatzen duten herrietan birziklapen portzentai altua dutela esatea interesatzen zaiela bait dirudi. Kasu honetan, Iñaki Antiguedadek behin esan zuen bezala, kontuz portzentaiekin! esango nieke. Izan ere, hauek ez dira beti bide jasangarrienatik goazenaren seinale. Nire ustetan, helburua, ez baita gero eta birziklapen portzentai altuagoak izatea (gero eta hondakin gehiago sortzen dugun bitartean) baizik eta ahalik eta hondakin gutxiago sortzea.
Guzti hau kontutan hartuta, zein da egoera honen erantzulea? Argi dago, gu kontsumitzaileak garenez, gure ardura partea dugula. Adibidez, erosketak egiterako orduan, modu jasangarri batean egin ditzazkegu, ahalik eta hondakin kopuru murritzena sortzeko. Esaterako, behar duguna bakarrik erosiz eta produktu egokiak aukeratuz. Behin hondakina sortuta, gure ardura da ere, hau berrerabiltzea eta posible ez denean birziklatzea. Baina, gure erantzukizuna mugatua da. Izan ere, erabakiak nagusiki produktua iada merkatuan dagoenean hartzen ditugu.
Empresek aldiz, produktuen diseinua erabakitzeko ahalmena dute. Horregatik, nire ustez, egoera honen aurrean, arduratsuagoak izan beharko lirateke, sortzen dituzten produktuak, denbora gutxian hondakin bihurtu ez daitezen. Adibidez, beharrezkok ez diran estalkiak kenduz, berrerabiltzeko erraztasuna duten ontziak eta botilak diseinatuz eta abar.
Beste aldetik, politikariak, “hondakinik onena, sortzen ez dena” esaldia, propaganda egiteko erabiltzeaz gain, neurri zehatzen bidez praktikara eramango balute, interesgarria izango litzateke.
Hala ere, etorkizunari esperantzaz begiratu behar diogu, pixkanaka bide egokirantz pausoak ematen direla bait dirudi. Eta Ekoliderrok bide horretan aurrera goaz!!
Honekin lotuta, aurreko astean irakurri nuen berri baten esteka pasatzen dizuet :
http://www.noticiasdenavarra.com/2011/03/14/vecinos/bortziriak/sardinas-frescas-al-tupper-en-bera
Garazi
Entradas
